ដោយ ឡេង ម៉ាលី
2010-12-05
រដ្ឋាភិបាលថៃកំពុងផ្ដល់ថវិកាដល់មន្ទីរអប់រំខេត្តរបស់ខ្លួន នៅតាមបណ្ដោយព្រំដែនកម្ពុជា-ថៃ ចំនួន៤ ដូចជាខេត្តសុរិន្ទ បុរីរម្យ ភាសាថៃហៅថាប៊ុរីរ៉័ម និងខេត្តស៊ីសាកេត ឱ្យរៀបចំកម្មវិធីបង្រៀនភាសាខ្មែរក្នុងប្រពន្ធអប់រំដល់សិស្ស ថ្នាក់មធ្យមសិក្សា។
គ្រូបង្រៀនកម្រិតមធ្យមសិក្សាចំនួនជាង ៤០នាក់ នៅខេត្តសុរិន្ទ ប្រទេសថៃ ចូលរួមវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលភាសាខ្មែរនៅមន្ទីរអប់រំខេត្តសុរិន្ទ កាលពីថ្ងៃទី៣ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១០
មន្ត្រីអប់រំនៅខេត្តសុរិន្ទ ប្រទេសថៃ បានឱ្យដឹងថា មានគ្រូបង្រៀនថៃកម្រិតមធ្យមសិក្សាចំនួនជាង ៤០នាក់ ដែលមានអ្នកគ្រូចំនួន ១៣នាក់ បានបិទវគ្គបញ្ចប់ការអប់រំបណ្ដុះបណ្ដាលគ្រូសម្រាប់បង្រៀនភាសា ខ្មែរ កាលពីថ្ងៃទី៣ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១០។ចាងហ្វាងសាលារៀនប្រាសាទ ក្នុងស្រុកប្រាសាទ ខេត្តសុរិន្ទ លោក ផៃចៈយ៉ុន ចាន់តៈខេត (Paichayan Chantakhet) មានប្រសាសន៍តាមទូរស័ព្ទថា វគ្គអប់រំគ្រូភាសាខ្មែរនេះ គឺធ្វើឡើងសម្រាប់ការបង្រៀនអក្សរខ្មែរ នៅតាមសាលារៀនចំនួន២៣ ក្នុងខេត្ត៣ ដែលមានខ្មែររស់នៅ គឺខេត្តសុរិន្ទ ខេត្តបុរីរម្យ ភាសាថៃហៅថាប៊ុរីរ៉័ម និងខេត្តស៊ីសាកេត ៖ "ឥឡូវនេះយើងបានចាប់ អប់រំពួកគ្រូបង្រៀនទាំងអស់ ២៣សាលា បានមកប្រជុំបង្រៀនខាងអក្សរខ្មែរ។ ទំនាក់ទំនងខាងកម្ពុជា បានមកចាប់ដៃគ្នាខាងថៃនេះ បានមកបង្រៀនឱ្យចេះអក្សរខាងខ្មែរ"។
ប្រធានមជ្ឈមណ្ឌលភាសា និងវប្បធម៌ខ្មែរ លោក ប្រៈដែង ប៊ុនរឿង គុជៈម៉ា (Boonruang Kajamary) មានប្រសាសន៍ វគ្គអប់រំគ្រូសម្រាប់បង្រៀនភាសាខ្មែរនេះ មានរយៈពេល ៥ថ្ងៃ ដែលចាប់ផ្ដើមពីថ្ងៃទី២៩ វិច្ឆិកា ដល់ថ្ងៃទី៣ ធ្នូ ត្រូវបានរៀបចំឡើងតាមកម្មវិធីរបស់មន្ទីរអប់រំខេត្តសុរិន្ទ ហើយទទួលថវិកាពីរដ្ឋាភិបាលថៃ។
លោក ប្រៈដែង ប៊ុនរឿង គុជៈម៉ា មានប្រសាសន៍បញ្ជាក់បន្ថែមថា វគ្គអប់រំគ្រូ គឺធ្វើឡើងតាមកម្មវិធីមួយឈ្មោះថា "កម្មវិធីអប់រំភាសាខ្មែរ" របស់មជ្ឈមណ្ឌលភាសា និងអរិយធម៌ខ្មែរ នៅក្នុងខេត្តសុរិន្ទ ប្រទេសថៃ ដែលមានទិសដៅអប់រំសិស្សនៅក្នុងសាលាទាំងនោះឱ្យបានចេះដឹងអំពី អក្សរ និងវប្បធម៌ខ្មែរ។ លោក ប្រៈដែង ប៊ុនរឿង គុជៈម៉ា មានប្រសាសន៍បញ្ជាក់បន្ថែមថា កម្មវិធីអប់រំភាសាខ្មែរនៅតាមសាលានេះ គឺឋិតក្នុងកម្មវិធីអប់រំពហុភាសានៃក្រសួងអប់រំរបស់រដ្ឋាភិបាលថៃ។
ចែកសញ្ញាប័ត្រក្នុងពិធីបិទវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលគ្រូភាសាខ្មែរនៅមន្ទីរអប់រំខេត្តសុរិន្ទ
ចាងហ្វាងសាលារៀនប្រាសាទ ខេត្តសុរិន្ទ លោក ផៃចៈយ៉ុន ចាន់តៈខេត មានប្រសាសន៍ទៀតថា ការអប់រំភាសាខ្មែរ ក៏ជាកម្មវិធីពហុភាសាមួយស្របតាមគោលការណ៍របស់សមាគមអាស៊ាន ដែលចង់ឱ្យពលរដ្ឋនៃប្រទេសសមាជិកនិមួយៗ ចេះដឹងអំពីភាសានានានៅក្នុងតំបន់ ៖ "នេះយើងធ្វើខាងលាវ ខាងវៀតណាម ខាងភូមា ខាងអីទាំងអស់ក្នុងអាស៊ាននេះ។ ព្រោះអីបានចង់ឱ្យកូនក្មេងដឹងច្រើនភាសា ព្រោះចង់ឱ្យក្មេងនៅក្នុងសាលារៀននេះដឹង (ស្គាល់) គ្នា ដើម្បីកុំឱ្យមានបញ្ហាអីតទៅមុខ។ នេះជាបញ្ហារបស់អាស៊ាន"។ លោកបន្តថា កម្មវិធីអប់រំភាសាខ្មែរនេះ គឺទើបតែចាប់ផ្ដើមដំណើរការនៅដើមខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១០ ដែលទើបចាប់ផ្ដើមបណ្ដុះបណ្ដាលអំពីសៀវភៅក្បួនខ្នាតបង្រៀនអក្សរ ខ្មែរសម្រាប់គ្រូ។ នៅជំហានបន្ទាប់ មជ្ឈមណ្ឌលនឹងបង្កើតសៀវភៅសិក្សាភាសាខ្មែរ សម្រាប់សិស្សនៅតាមសាលារៀនក្នុងខេត្តទាំងនេះ។ លោក ប៊ុនរឿង ថ្លែងឱ្យដឹងដែរថា មជ្ឈមណ្ឌលភាសា និងអរិយធម៌ខ្មែរ ទទួលបន្ទុកអនុវត្តគម្រោងកម្មវិធីអប់រំភាសាខ្មែរ នៅក្នុងខេត្តដូចជា នគររាជសីមា, ស៊ីសាកេត, បុរីរម្យ និងខេត្តសុរិន្ទ ៖ "គម្រោងការនេះជាគម្រោងការខាងសាលារៀន ប្រាសាទវិទ្យាគារ បានបន្ទុកពីក្រសួងអប់រំមកដំណើរការបង្រៀនពហុភាសា ហើយមានគ្រោងការអប់រំគ្រូមកពីនគររាជសីមា បុរីរ៉័ម សុរិន្ទ ស៊ីសាកេតផង ពីរ បី បួនខេត្តនេះ។ យើងទទួលបន្ទុកកិច្ចការនេះ"។
បណ្ឌិតភាសានៅសកលវិទ្យាល័យសារៈខាម ក្នុងខេត្តសារៈខាម ប្រទេសថៃ លោក ប៉ាន់ញ៉ាត់ សាលី ដែលបានបើកបង្រៀនភាសាខ្មែរ ថ្នាក់អនុបណ្ឌិត និងបណ្ឌិត ហើយមកចូលរួមបណ្ដុះបណ្ដាលគ្រូភាសាខ្មែរនៅក្នុងវគ្គនេះ បានថ្លែងថា លោករីករាយ និងគាំទ្រចំពោះការបង្រៀនភាសាខ្មែរ ដល់ពលរដ្ឋខ្មែរ ដែលកំពុងរស់នៅក្នុងប្រទេសថៃ ដើម្បីឱ្យបានចេះដឹងអំពីភាសារបស់ខ្លួនឯង ៖ "ខ្ញុំគាំទ្រព្រោះ ចង់ឱ្យកូនចៅចេះដឹងភាសារបស់ខ្លួនឯងផង។ ទោះបីខ្មែរសុរិន្ទអាចនិយាយភាសាខ្មែរសុរិន្ទ តែអត់ចេះតួអក្សរ អត់ចេះអាន ហើយពាក្យខ្លះមិនចេះពាក្យខ្មែរខាងកម្ពុជាយើងផង"។
តំណាងគ្រូបង្រៀនមួយ មកពីស្រុកគោកខណ្ឌ ខេត្តស៊ីសាកេត ថ្លែងថា លោក សុភាន ខាំវង្ស (Supian Khamwongs) មានការចាប់អារម្មណ៍ខ្លាំងចំពោះវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលភាសាខ្មែរនេះ ដែលជាការចាប់ផ្ដើមឱ្យលោកចេះអាន និងសរសេរភាសាខ្មែរឱ្យបានត្រឹមត្រូវ ដូចខ្មែរនៅខាងកម្ពុជា។ នៅពេលជម្រាបសួរថា តើកម្មវិធីនេះនឹងត្រូវយកតាមភាសារបស់ខ្មែរសុរិន្ទ ឬតាមភាសានៅកម្ពុជាបច្ចុប្បន្ន។ លោក សុភៀន ថ្លែងថាត្រូវយកទាំងពីរ ៖ "ភាសាទំនាក់ទំនងរវាងប្រទេស ចង់ឱ្យមានការរៀនសូត្រដូចគ្នា ហើយភាសានិយាយតាមតំបន់ដូចជាខេត្តស៊ីសាកេត ខេត្តបុរីរ៉័ម ខេត្តអីជាប់គ្នាព្រំដែនថៃ-កម្ពុជាហ្នឹង ក៏ចង់ឱ្យអភិរក្សផងដែរ។ ចង់ឱ្យពង្រីកបន្ថែមភាសាខ្មែរ ដើម្បីងាយស្រួលទំនាក់ទំនងគ្នារវាងប្រទេស ហើយចងសម្ព័ន្ធមេត្រីភាពដ៏ល្អរវាងគ្នា និងគ្នា"។
បណ្ឌិតភាសានៅសកលវិទ្យាល័យសារៈខាម ក្នុងខេត្តសារៈខាម ប្រទេសថៃ លោក ប៉ាន់ញ៉ាត់ សាលី ដែលបានបើកបង្រៀនភាសាខ្មែរ ថ្នាក់អនុបណ្ឌិត និងបណ្ឌិត ហើយមកចូលរួមបណ្ដុះបណ្ដាលគ្រូភាសាខ្មែរនៅក្នុងវគ្គនេះ បានថ្លែងថា លោករីករាយ និងគាំទ្រចំពោះការបង្រៀនភាសាខ្មែរ ដល់ពលរដ្ឋខ្មែរ ដែលកំពុងរស់នៅក្នុងប្រទេសថៃ ដើម្បីឱ្យបានចេះដឹងអំពីភាសារបស់ខ្លួនឯង ៖ "ខ្ញុំគាំទ្រព្រោះ ចង់ឱ្យកូនចៅចេះដឹងភាសារបស់ខ្លួនឯងផង។ ទោះបីខ្មែរសុរិន្ទអាចនិយាយភាសាខ្មែរសុរិន្ទ តែអត់ចេះតួអក្សរ អត់ចេះអាន ហើយពាក្យខ្លះមិនចេះពាក្យខ្មែរខាងកម្ពុជាយើងផង"។
តំណាងគ្រូបង្រៀនមួយ មកពីស្រុកគោកខណ្ឌ ខេត្តស៊ីសាកេត ថ្លែងថា លោក សុភាន ខាំវង្ស (Supian Khamwongs) មានការចាប់អារម្មណ៍ខ្លាំងចំពោះវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលភាសាខ្មែរនេះ ដែលជាការចាប់ផ្ដើមឱ្យលោកចេះអាន និងសរសេរភាសាខ្មែរឱ្យបានត្រឹមត្រូវ ដូចខ្មែរនៅខាងកម្ពុជា។ នៅពេលជម្រាបសួរថា តើកម្មវិធីនេះនឹងត្រូវយកតាមភាសារបស់ខ្មែរសុរិន្ទ ឬតាមភាសានៅកម្ពុជាបច្ចុប្បន្ន។ លោក សុភៀន ថ្លែងថាត្រូវយកទាំងពីរ ៖ "ភាសាទំនាក់ទំនងរវាងប្រទេស ចង់ឱ្យមានការរៀនសូត្រដូចគ្នា ហើយភាសានិយាយតាមតំបន់ដូចជាខេត្តស៊ីសាកេត ខេត្តបុរីរ៉័ម ខេត្តអីជាប់គ្នាព្រំដែនថៃ-កម្ពុជាហ្នឹង ក៏ចង់ឱ្យអភិរក្សផងដែរ។ ចង់ឱ្យពង្រីកបន្ថែមភាសាខ្មែរ ដើម្បីងាយស្រួលទំនាក់ទំនងគ្នារវាងប្រទេស ហើយចងសម្ព័ន្ធមេត្រីភាពដ៏ល្អរវាងគ្នា និងគ្នា"។
រូបថតអនុស្សាវរីយ៍ក្នុងពិធីបិទវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលគ្រូភាសាខ្មែរនៅមន្ទីរអប់រំខេត្តសុរិន្ទ
លោក សុភាន មានប្រសាសន៍បន្តថា ការរៀនអក្សរខ្មែរសម្រាប់រូបលោក មិនមានការលំបាកប៉ុន្មានទេ ពីព្រោះអក្សរទាំងពីរមានលក្ខណៈស្រដៀងគ្នា ហើយអក្សរខ្មែរខុសពីអក្សរថៃត្រង់ថាមានសក់ និងត្រួតជើង។ លោកថ្លែងថា ការរៀនអក្សរខ្មែរហាក់ដូចជាការងាកទៅរៀនអំពីក្រឹត្យក្រមបុរាណ វិញ។ វគ្គអប់រំបណ្ដុះបណ្ដាលគ្រូភាសាខ្មែរ សម្រាប់ថ្នាក់មធ្យមសិក្សាក្នុងប្រពន្ធសាលារដ្ឋនៅពេលនេះ ត្រូវបានលោកចាងហ្វាងវិទ្យាស្ថានប្រាសាទ លោក ផៃចៈយ៉ុន ចាន់តៈខេត ថ្លែងឱ្យដឹងថា គឺជាលើកទីមួយ។
ការបង្រៀនភាសាខ្មែរដល់ពលរដ្ឋខ្មែរ នៅក្នុងខេត្តសុរិន្ទ ប្រទេសថៃកន្លងមក ត្រូវបានផ្ដួចផ្ដើមដោយលោក ឆៃមង្គល ឆ្លើមស៊ុកជិតស៊្រី ដែលធ្វើកម្មវិធីបង្រៀនភាសាខ្មែរនៅតាមភូមិ។ លោកបណ្ឌិត ប៉ាន់ញ៉ាត់ សាលី មានប្រសាសន៍ថា កម្មវិធីបង្រៀនភាសាខ្មែររបស់លោក ឆៃមុងគុល និងកម្មវិធីថ្មីនេះ មានលក្ខណៈស្រដៀងគ្នា ក៏ប៉ុន្តែការបង្រៀនភាសាខ្មែររបស់លោក ឆៃមុងគុល ជាការបង្រៀនដោយគម្រោងអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាល ហើយកម្មវិធីបង្រៀនភាសាខ្មែរនៅសាលាមធ្យមសិក្សានេះ គឺជាកម្មវិធីក្នុងប្រពន្ធអប់រំរបស់រដ្ឋ ៖ "កម្មវិធីនេះគាំទ្រ អាហារូបករណ៍លុយកាក់ដែលឱ្យមកហ្នឹង គឺពីខាងរដ្ឋាភិបាលថៃគេគាំទ្រមក ប៉ុន្តែលោក ឆៃមង្គល ជាក្រៅប្រព័ន្ធ។ កម្មវិធីដូចគ្នា តែអាស្រ័យតាមរយៈអាហារូបករណ៍ ដែលទទួលមក។ កម្មវិធីសិក្សាដូចគ្នាទាំងអស់"។
ព័ត៌មានដកស្រង់ពីគេហទំព័រមួយ ឈ្មោះថា រ៉េហ្វវើល (Refworld) ដែលចេញផ្សាយកាលពីថ្ងៃទី៣ ធ្នូ ឆ្នាំ២០១០ បានបង្ហាញថា ជនជាតិភាគតិចខ្មែរ ដែលកំពុងរស់នៅក្នុងទឹកដីថៃ ដែលជាប់ព្រំដែនកម្ពុជា មានចំនួនជាង ១លាន ២សែននាក់។
ចាងហ្វាងវិទ្យាស្ថានប្រាសាទ ក្នុងស្រុកប្រាសាទ ខេត្តសុរិន្ទ លោក ផៃចៈយ៉ុន ចាន់តៈខេត មានប្រសាសន៍ថា សៀវភៅសិក្សាភាសាខ្មែរនៅតាមសាលាមធ្យមសិក្សានោះ រៀបចំឡើងដោយមជ្ឈមណ្ឌលភាសា និងអរិយធម៌ខ្មែរ នៅក្នុងខេត្តសុរិន្ទ និងមានការអញ្ជើញគ្រូ២រូបពីកម្ពុជា ឱ្យជួយពិនិត្យអក្ខរាវិរុទ្ធផង។ លោកបន្តថា ខាងមជ្ឈមណ្ឌលធ្លាប់បានចុះហត្ថលេខាលើអនុស្សរណៈជាមួយសាលារៀន សម្ដេចឪ នៅខេត្តសៀមរាប ទាក់ទងនឹងការសិក្សាភាសាខ្មែរនេះ៕
ការបង្រៀនភាសាខ្មែរដល់ពលរដ្ឋខ្មែរ នៅក្នុងខេត្តសុរិន្ទ ប្រទេសថៃកន្លងមក ត្រូវបានផ្ដួចផ្ដើមដោយលោក ឆៃមង្គល ឆ្លើមស៊ុកជិតស៊្រី ដែលធ្វើកម្មវិធីបង្រៀនភាសាខ្មែរនៅតាមភូមិ។ លោកបណ្ឌិត ប៉ាន់ញ៉ាត់ សាលី មានប្រសាសន៍ថា កម្មវិធីបង្រៀនភាសាខ្មែររបស់លោក ឆៃមុងគុល និងកម្មវិធីថ្មីនេះ មានលក្ខណៈស្រដៀងគ្នា ក៏ប៉ុន្តែការបង្រៀនភាសាខ្មែររបស់លោក ឆៃមុងគុល ជាការបង្រៀនដោយគម្រោងអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាល ហើយកម្មវិធីបង្រៀនភាសាខ្មែរនៅសាលាមធ្យមសិក្សានេះ គឺជាកម្មវិធីក្នុងប្រពន្ធអប់រំរបស់រដ្ឋ ៖ "កម្មវិធីនេះគាំទ្រ អាហារូបករណ៍លុយកាក់ដែលឱ្យមកហ្នឹង គឺពីខាងរដ្ឋាភិបាលថៃគេគាំទ្រមក ប៉ុន្តែលោក ឆៃមង្គល ជាក្រៅប្រព័ន្ធ។ កម្មវិធីដូចគ្នា តែអាស្រ័យតាមរយៈអាហារូបករណ៍ ដែលទទួលមក។ កម្មវិធីសិក្សាដូចគ្នាទាំងអស់"។
ព័ត៌មានដកស្រង់ពីគេហទំព័រមួយ ឈ្មោះថា រ៉េហ្វវើល (Refworld) ដែលចេញផ្សាយកាលពីថ្ងៃទី៣ ធ្នូ ឆ្នាំ២០១០ បានបង្ហាញថា ជនជាតិភាគតិចខ្មែរ ដែលកំពុងរស់នៅក្នុងទឹកដីថៃ ដែលជាប់ព្រំដែនកម្ពុជា មានចំនួនជាង ១លាន ២សែននាក់។
ចាងហ្វាងវិទ្យាស្ថានប្រាសាទ ក្នុងស្រុកប្រាសាទ ខេត្តសុរិន្ទ លោក ផៃចៈយ៉ុន ចាន់តៈខេត មានប្រសាសន៍ថា សៀវភៅសិក្សាភាសាខ្មែរនៅតាមសាលាមធ្យមសិក្សានោះ រៀបចំឡើងដោយមជ្ឈមណ្ឌលភាសា និងអរិយធម៌ខ្មែរ នៅក្នុងខេត្តសុរិន្ទ និងមានការអញ្ជើញគ្រូ២រូបពីកម្ពុជា ឱ្យជួយពិនិត្យអក្ខរាវិរុទ្ធផង។ លោកបន្តថា ខាងមជ្ឈមណ្ឌលធ្លាប់បានចុះហត្ថលេខាលើអនុស្សរណៈជាមួយសាលារៀន សម្ដេចឪ នៅខេត្តសៀមរាប ទាក់ទងនឹងការសិក្សាភាសាខ្មែរនេះ៕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น